7 Ağustos 2015 Cuma

orhan kemal - 72. koğuş eleştirisi

Edebiyatımızda Orhan'lar olmasa ne yapardık kim bilir!

Şiirde Orhan Veli, düz yazıda Orhan Kemal.

72. Koğuş, tipik Orhan Kemal hikayelerinden. Candan halktan bir hikaye.

Orhan Kemal'in hikayeleriyle okur hayatım başladı diyebilirim. Rüyalarımda hikaye kahramanları yerine geçtim. Hikayede 10 kişi geçiyorsa hepsini sırasıyla yaşadım. Her gece.

Bir gece Beton Ahmet, diğer gece Kaya Ali, ertesi gece Bobi oluyordum.

72. koğuş Kaptanın, Berbat'la, Sölezliy'le, Fatma'yla olan ilişkisini anlatır. İnsanoğlunun dramını.

Şerefi anlatır bilmeyenlere, onuru anlatır.

Bilmeyende olur, unutan da tabi.

Sonu hüzünlü bir hikaye. Yürek deşen. İyisi kötüsünün değil, herkesin kaybettiği bir hikaye.

Everest yayınlarının kalitesi gerçekten güzel. Kapağı, sayfaları iyi.

Arka kapak yazısı biraz abartılı olmuş.
" Çok az yazar okurun dünyasında onun kadar iz bırakır, okurunu onun kadar biçimlendirir."

Alıntılar

yaşayacaklardır. yaşamlarının yurda ulusa herhangi bir faydası olup olmadığını düşünmeden, yurdu ulusu hatırlarından geçirmeden.

insan parayı, paraya vermeli araya değil.


72. Koğuş

Orhan Kemal

Everest yayınları

98 sayfa.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder