28 Ağustos 2015 Cuma

derleyen:özcan karabulut - emek öyküleri eleştirisi

emek öyküleri notabene yayınlarından çıkmış, içinde on iki öykü barındıran bir kitap.
tren yolu manzaralı güzel bir kapağı var.

füruzan, nursel duruel, mehmet zaman saçlıoğlu, özcankarabulut, sezer ateş ayvaz, faruk duman, ayşe sarısayın, zafer doruk, jale sancak, vecdi çıracıoğlu, hasan özkılıç, yasemin yazıcı gibi yazarların öyküleri yer almakta.

kitabı şiir tadında okudum. ağır ağır sindire sindire.

madenci, esnaf, sanatçı insanların öyküleri.

emek öyküleri ismi gerçekten çok ağır. beklenti tavan yapıyor.

emek, bu dünyayı mevcut sistemi ayakta tutan olgu.

aslında kapitalizmin zayıf karnı.

bir fabrikada temel amaç iş gücüne bağımlılığı mümkün olduğunca azaltmak. bir kişi işten ayrılsa yokluğunun hissedilmemesi.

kapitalizm istiyor bunu. şu anda gerçekleşme oranı ortada. son noktası ise robot teknolojisi.
bakalım izleyip göreceğiz.

emek kapitalizmin zayıf karnıdır demiştik. Buradan vurmalıyız. ses gelmeli.

düşünelim, çok parası olan bir kişi, diğer insanlar olmadan o parayı harcayamaz. o para sadece kağıttır.

bu sistemi, kapitalizmi emekçiler inşa etmedi, emekçiler katkı sunuyor, yine yıkacak da emekçiler.

alıntılar

dünyayı tanıyan, havayı güneşi tanıyan insanoğluna, bu dehlizler, bu ağırlık hep alışılmaz gelecektir. füruzan

onlar olmazı yaşıyorlar.

gelişmiş bir makinenin çalışması her zaman hayranlık verici bir güzellikti.

madenciler kırkına varmadan ölürler, biz burada kazanalım da hiç olmazsa çoluğumuz çocuğumuz rahat eder.

hep kuşaktan kuşağa ertelenen hayatlar.

biz gurbete giriftar olduk.

sırtlarıyla kömür çekeceklermiş, küfelerle, yalın ayak. ölmeden cehenneme girmişler belli, günahlarıysa belirsiz.

sevmem gevşekleri, mızmızları.

ömrüm boyunca insanları en çok iş başında olduklarında sevdim. nursel duruel,

neyimizi eksiltebilirsiniz bizim bir somundan başka.

namazda selam verilir değil mi? iki yana meleklere? benim selamım sizedir. anama ve sana genç ömrünü cephede bırakanlara.

elin kiri, işin pisi olmaz.

adamın gülümsemesi mor bir asma filizi. zafer doruk

emek öyküleri

notabene yayınları

136 sayfa


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder